Επισκεφτήκαμε μία από τις πλέον εμβληματικές πολυκατοικίας της Αθήνας και ψάξαμε την ιστορία του κτηρίου των θρυλικών τιτλων αρχής του Ρετιρέ.
Νίκος Σταματίνης
«Εγώ είμαι κέρβερος, δεν περνάει κανείς από εδώ». Mάς υποδέχθηκε στην είσοδο μίας εκ των πλέον εμβληματικών πολυκατοικιών της Αθήνας. Την πολυκατοικία που οι περισσότεροι γνωρίζουμε ως την πολυκατοικία του Ρετιρέ ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, την πολυκατοικία από τους τίτλους αρχής του Ρετιρέ.
Φωτογραφίες: Άκης Κατσούδας
Ήταν γύρω στα 70. Τακτοποιούσε όρθια κάποια περιοδικά. Μπροστά της ήταν ένα γραφείο και ένα παλιό τηλέφωνο. Στην αρχή τουλάχιστον ήταν πολύ διστακτική απέναντί μας. Γιατί να μην είναι; Δύο αξύριστοι τύποι εμφανίστηκαν μπροστά της μέσα στο κατακαλόκαιρο και ρωτούσαν για την ιστορία της πολυκατοικίας στην οποία μένει όπως μας είπε εδώ και πολλά χρόνια. Προσπαθούσε να μας δείξει με κάθε τρόπο ότι δεν μάσαγε, να μας σπάσει τον τσαμπουκά.
Σιγά-σιγά, όταν κατάλαβε ότι εμείς μασάγαμε, την κερδίσαμε. Αφού χαιρέτησε μία ένοικο, άρχισε να μας δίνει με το σταγονόμετρο κάποιες πληροφορίες για το κτήριο. Φαινόταν ότι το αγαπούσε πολύ, ότι ήταν περήφανη που βρισκόταν εντός του.
Πριν πάμε σε εκείνη περάσαμε από μία gallery που βρίσκεται στο ισόγειο της πολυκατοικίας. Μάς παραχώρησαν ευγενικά τον χώρο για φωτογραφίες αλλά δεν μπόρεσαν να μας βοηθήσουν στο κομμάτι της ιστορίας του κτηρίου. «Είμαστε σχετικά καινούργιοι εδώ». Μας παρέπεμψαν όμως στη θυρωρό: «σίγουρα θα ξέρει να σας πει».
Από την κινησιολογία της αλλά και από τον αέρα που είχε μέσα στο κτήριο φαινόταν πράγματι σαν να ξέρει κάθε τετραγωνικό εκατοστό του χώρου. «Τι να πω τώρα εγώ για αυτή την πολυκατοικία, τη βλέπετε και μόνοι σας. Είναι ξεχωριστό κτήριο. Εδώ μένουν κορυφαίοι άνθρωποι», μας είπε αυτή την περηφάνια που όλο και φούντωνε. Υποστηρίζει ότι από εκεί έχουν περάσει πολλοί γνωστοί Έλληνες. Εφοπλιστές, επιχειρηματίες, ακόμα και ένας Πρωθυπουργός, ο Κώστας Καραμανλής (σ.σ. το ελέγξαμε και μάλλον ισχύει).
Ένα διαμέρισμα πωλούνταν. Ήθελα να δω αν το κύμα των βραχυχρόνιων μισθώσεων θα είχε χτυπήσει και την πολυκατοικία και τη ρώτησα σχετικά. «Όχι δεν υπάρχουν ξένοι επενδυτές εδώ, σε Έλληνες ανήκουν τα διαμερίσματα».
Τελικά φτάσαμε και στην ερώτηση του εκατομμυρίου. Τη ρωτήσαμε αν γνωρίζει για το Ρετιρέ. Φυσικά και γνώριζε. Τη ρωτάνε πολύ συχνά γι’ αυτό. Υποστήριξε μάλιστα ότι πλάνα αυτής της πολυκατοικίας υπήρχαν και σε άλλες σειρές. Μας έφερε ως παράδειγμα τους Δύο Ξένους.
Προφανώς τα γυρίσματα του Ρετιρέ γίνονταν σε στούντιο αλλά η συγκεκριμένη πολυκατοικία φαινόταν στους τίτλους αρχής ντύνοντας την πολύ χαρακτηριστική μελωδία που συνέθεσε ο Μανώλης Σκουλάς. Υποτίθεται όμως ότι ήταν το σπίτι της Κατερίνας Γιούλακη (Κατερίνας Σοφιανού) που στο σενάριο ήταν στου Ζωγράφου.
Η προσπάθεια του Γιάννη Δαλιανίδη να απεικονίσει τη μεσαία τάξη της Μεταπολίτευσης έφερε και την επιλογή του εσωτερικού χώρου ενός τελείως κλασικού διαμερίσματος της εποχής. Τα διαμερίσματα της συγκεκριμένης πολυκατοικίας βέβαια, όπως μάθαμε, είναι όλα πολύ μεγαλύτερα και άνω των 250 τετραγωνικών.
Οι αλλαγές στο κτήριο από τότε που αυτό κινηματογραφήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 για τους τίτλους αρχής του Ρετιρέ είναι απειροελάχιστες. Όπως θα δείτε στις φωτογραφίες, το μόνο που ουσιαστικά έχει αλλάξει στον περιβάλλοντα χώρο από το σημείο του τραβήχτηκε το πλάνο τότε είναι ότι υπάρχουν περισσότερα και ψηλότερα δέντρα στην Πλατεία Μαδρίτης.
«Τίποτα δεν έχει αλλάξει» μας είπε η κυρία στην είσοδο έχοντας αρχίσει μάλλον να κουράζεται από τις ερωτήσεις. «Το κτήριο ήταν πάντα τόσο όμορφο, γιατί να αλλάξει;».
Λίγο πριν φύγουμε, πάνω που νομίζαμε ότι την κερδίσαμε, μάς έδειξε τις κάμερες και μας είπε χαμογελαστά αλλά σαν να το εννοεί ότι «αν κάνετε τίποτα εδώ πέρα θα σας δω εγώ από τις κάμερες και θα σας κυνηγήσω». Την καθησυχάσαμε αμέσως. Δεν μάθαμε ποτέ το όνομά της.
